ohayo gozaimas(goedemorgen)

Vandaag zijn we samen naar Kyoto gegaan. Dat was nog een hele toer. We vroegen de weg bij de balie, maar het was niet helemaal duidelijk welke trein we moesten hebben. Het treinstation was toch best makkelijk te vinden (ondanks de onleesbare borden), maar voor de kaartjes moesten we een automaat bedienen. Dat was me toch moeilijk. Alles in het Japans en geen knopje "English" te vinden (*argh*). Gelukkig werden we geholpen door een Japanse man, die zelf naar Tokyo moest en voor ons snel een kaartje heeft gekocht en ons tot het hoofdstation (Umeda) heeft meegenomen.

De treinreis verliep voorspoedig en zo kwamen we aan in Kyoto. We stonden meteen midden in het centrum. Het was daar iets kouder als in Osaka (maar 14 graden!) maar toch erg lekker. We zijn door een winkelstraat gelopen naar een park. Later lazen we in de Lonely Planet-gids dat we langs een theehuis zijn gelopen waar nog echte geisha's werken (wauw). Het was een heel ander park dan wat wij gewend zijn, met een aantal shrines (tempels) en een soort begraafplaats. Wel zagen de bomen er spectaculair uit, met felrode en gele bladeren.

Daarna zijn we weer terug naar de Umeda gegaan, want Prof Terashima had gezegd dat daar een grote boekwinkel zat. Het bleek een enorme boekwinkel te zijn, je kon er in verdwalen. Gelukkig hadden ze ook Engelse boeken en Engelse boeken over de streek. We hebben twee boekjes gekocht sightseeing Kyoto en sightseeing Osaka. Allebei met kaart, dus nu kunnen we ook dingen aanwijzen die leuk zijn als je langskomt.

Uiteindelijk waren we allebei erg moe en wilden we de trein naar huis nemen, maar omdat we op de heenweg niet goed opgelet hadden, wisten we niet precies welke halte we moesten nemen. De halte heette iets met Hankyu, maar dat bleek de naam van de treinmaatschappij te zijn (*argh again*). Dus toen hebben we maar gegokt, maar dat was achteraf gezien een halte te vroeg. Tegen die tijd hadden we het door en zijn we toch nog op de goede halte uitgestapt en konden we gelukkig snel ons hotel vinden :)

Toen kwam het grootste avontuur van de dag: het avondeten! We gingen op zoek naar een gezellig restaurantje, waar ze ook nog engels zouden spreken. Maar overal waar we langs kwamen was het menu in het Japans!! We hebben een uur rondgelopen en zijn toen bij een Japanse Italiaan terechtgekomen.....angsthazen die we zijn :P . Ook hier was het menu in het Japans, maar het eten was in ieder geval wel Italiaans. De pasta was heerlijk, echt een aanrader. Onze kennismaking met de Japanse keuken laat nog eventjes op zich wachten, maar we hebben twee jaar ;)

Danny heeft besloten dat hij morgen het Japanse ontbijt wil in plaats van het Europeese ontbijt, dus dat is al erg gewaagd....