dinsdag 13 december 2005

Going to Mino Mountain!


Zaterdag hebben we lekker gelummeld. Eerst eens lekker uitgeslapen (om half 10 waren we allebei wakker ;) ) en daarna in onze kamer wat aangerommeld. Wel zijn we op tijd naar bed gegaan, want zondag wilden we wel weer iets gaan doen. Het was ons aangeraden om naar Minoo-mountain ( is een National park) te gaan (op 20 km afstand van Toyonaka), wat goed met de trein te bereizen was en in onze gids stond “inexpensive”, dus als echte Nederlander..... :D

Vanuit het station in Minoo kun je zo naar het bos lopen. Er staan veel Maple-trees, die in de herfst een dieprode kleur krijgen. Het was nu al een beetje laat in het jaar en de meeste bladeren waren al afgevallen en geel verkleurd. Het waaide een beetje en er vielen allemaal goudgekleurde blaadjes om ons heen, heel erg mooi.


Het hoogtepunt van de wandeling is de waterval (op één na hoogste in Japan) en in het boekje stond een mooie foto, waarbij het net leek of er alleen bos eromheen was. Toen wij er aankwamen stonden er allemaal winkeltjes vlakbij en voor de waterval waren er bankjes gemaakt. Toch niet helemaal wat we ervan verwacht hadden, maar toch wel mooi.















Toen we terug liepen zagen we ergens een grote vogel zitten (kijk maar naar de foto) (uhm reigerachtige, wie weet het??? laat een berichtje achter) en die was erg gefocust op iets in het water (die heel grote vis waarschijnlijk). Hij kon er niet zomaar bij, en het zag er erg komisch uit. Danny en ik bleven een tijdje staan, en na een paar minuten kwamen er steeds meer mensen bij ons staan om te kijken naar de vogel en de vissen. En toen we wegliepen stond er een hele groep mensen te kijken en te wijzen.... :)


Het lijkt iets typisch Japans te zijn om te gaan kijken als iemand anders ergens naar wijst....... Toen we een uur later weer langs de vogel en de vissen liepen, stonden er nog steeds mensen. Danny wil nog een keer ergens gaan staan en een kant uit wijzen en dan kijken wat er gebeurt :D..... humm, dat mag ie dus niet van mij, allemaal Japanners voor de gek houden, ze trappen er vast in ;)



Danny wilde ergens een trap opklimmen, en dat bleek het begin te zijn van” the Stairway from Hell” met treden die bijna zo hoog als mijn knie waren. Maar ja, als we eenmaal zijn begonnen dan gaan we ook door tot bovenaan, en het uitzicht was het ook wel waard. Boven was een uitkijkpost waar we een deel van de stad en de baai konden zien.

Daarna hebben we hebben de trein naar Umeda genomen, een hoofdstation in het centrum van Osaka. Daar zijn we naar de bioscoop gegaan en hebben kaartje gekocht voor de nieuwe Harry Potter film. Omdat er alleen nog kaartjes voor 's avonds waren, hadden we 4 uur over..........en dus zijn we gaan SHOPPEN!!! Danny vond dit een minder goed plan, maar we hebben ons toch wel vermaakt. De winkels in Japan zijn toch wel anders. In Osaka heb je een flatgebouw met allemaal kleine winkels, die bij elkaar op een verdieping liggen. Dus alle restaurants op een verdieping, alle juweliers hebben hun eigen verdieping enzovoorts. Toch weer heel anders als wij gewend zijn.


We hebben lekker gegeten in een klein restaurantje in hetzelfde gebouw als de bioscoop (en Danny heeft een ijsje gehad ;) ) en toen was het onderhand tijd voor de film. Die was erg goed, veel special effects en het stak goed in elkaar (voor een kinderfilm volgens critici).
Nog even terug met de trein en we zijn meteen ons bed ingerold. Al met al toch een erg druk dagje.

2 opmerkingen:

Anoniem zei

Omdat er blijkbaar nog niemand op die vogelfoto had gereageerd zal ik maar verklappen wat het (waarschijnlijk) is... namelijk een ardea cinerea en in normaal Nederlands heet dat blauwe reiger (juist die beesten die hier gewoon in het weiland staan..) Mooie vogels hoor!

Anoniem zei

Ja en dan heeft nog niemand gereageerd op dat rare beestje op de onderste foto. Als bioloog kan ik dat niet laten, dus... Dit is een homo sapiens, van het ras: caucasian; en in dit geval in Nederland beter bekend als de Danny Tholen. Deze zag je vroeger hier regelmatig staan, voornamelijk in zuidelijk Nederland, maar het schijnt dat deze nagenoeg uitgestorven is. In Japan wordt deze Danny nog veelvuldig gezien en leeft daar van ijscoupes en sushi's ;-)

Maaruh, leuk hoor om alle verhalen inclusief foto's te zien. Toch heb ik het idee dat jullie daar meer vakantie vieren dan werken...