Vandaag was het weer een druilerige dag. Ik was al om half 5 's ochtends wakker...stomme jetlag (-_-) Pas een uur later viel ik weer in slaap (nadat ik Danny wakker had gemaakt met mijn gedraai) en werden we pas weer rond half 11 wakker..... aaahhhrrgghh nu hadden we alweer het (gratis!) ontbijt gemist (^O^) Maar na een lekkere douche waren we weer helemaal wakker en zijn we maar eens naar ontbijt gaan zoeken!
Met onze kaart en een flesje water in de rugzak liepen we richting het centrum. Het weer werkte niet echt mee, het was mistig en miezerde de hele dag. Danny had gelezen dat dat veroorzaakt wordt door het betonstof dat vrijkomt bij het bouwen en afbreken van gebouwen. Omdat ze nu ontzettend veel bouwen en gebouwen tegen de grond gooien komt er zoveel van dat stof vrij waar waterdeeltjes makkelijk omheen gaan zitten en daarom sneller naar beneden komen..... als regen dus. Daar zijn wij niet blij mee en de mensen in het achterland ook niet...daar regent het weer een stuk minder...
Shanghai is niet te vergelijken met Tokyo....ik heb vandaag geen traditionele chinese huizen gezien maar wel erg veel oude westerse gebouwen zijn bewaard gebleven. Er wordt ook heel veel nieuw gebouwd en de wegen liggen op een aantal punten helemaal open. Op onze tocht kwamen we een heel geliefde plek tegen; namelijk een Starbucks! In Japan waren we helemaal gek op de cappuccino en tuna melt die je daar kon krijgen. Nu was het weer even wennen om niet in het Japans te bestellen (cappuccino, tall size, 2), maar gewoon in het Engels (2 tall cappuccino). Het was toch anders dan in Japan maar nog steeds erg goede koffie (^v^)
Na onze rust liepen we verder richting het centrum en de Bund. Toen we op een drukkere weg kwamen waar meer toeristen kwamen kon je dat ook meteen merken; op iedere straathoek kwamen er mensen naar je toe of je geen horloges ofzo wilde kopen. En een tijdje werden we gevolgd door een raar mannetje in een camouflage jasje. Het voelde heel anders dan in Tokyo. Daar kwam je dat zowiezo niet tegen en waren mensen helemaal niet opdringerig als ze je iets wilden aanbieden. Ik vond het helmaal niet fijn om iedere minuut aangeklampt te worden. Danny zei dat het ook zo was toen hij in Parijs was.....waarschijnlijk hadden we geluk in Tokyo.
Uiteindelijk kwamen we aan bij de Bund, wat modderige rivierkant betekent. De Bund is een promenade langs de rivier vanaf waar je een practig uitzicht hebt. Ook al was het mistig en regenachtig toch was het erg mooi. Op het filmpje kun je zien hoe het daar eruitziet. Het is wel heel erg toeristisch met weer heel veel mensen die je eten, speelgoed en paraplu's probeerden aan te smeren. Maar het zijn allemaal kleine draagbare stalletjes, want toen er een politiewagen aan kwam rijden pakten ze allemaal hun tafeltjes met spulletjes en renden de trappen af. En de politiemannetjes zagen het allemaal aan met een lach op hun gezicht. Het zal dus wel vaker zo gebeuren. Raar.
Nadat we de Bund hadden afgelopen zijn we teruggegaan richting het hotel en hebben we de trein genomen. Op het peron staat aagegeven waar de trein gaat stoppen. Ook staat er dat je aan de zijkant moet wachten en in het midden een gat moet openlaten waardoor mensen de trein kunnen verlaten. Maar iedere keer ging er weer een of andere dommerik midden in de weg staan en zich meteen naar binnen duwen zodat mensen er niet echt goed uitkunnen.
Maar nog verbaasder was ik over het aantal metrolijnen. In mijn boekje stonden er 3 aangegeven en in de oude Lonely Planet van 2001 stond er pas eentje in. En nu waren er al 8 lijnen! Dat laat maar weer eens zien hoeveel er hier gebouwd wordt!
Vandaag hebben we erg relaxed in het hotel restaurant gegeten...en vandaag gaan we maar eens op tijd naar bed zodat we morgen eens kunnen genieten van het ontbijt in het hotel (^V^)
current mood: ik val om......
Shanghai
Shanghai maakt zich op voor de wereld Expo in 2010
de drie gezusters ook in Shanghai???
rondvaartboot op de rivier
terug in ons hotel....uitgeteld
Geen opmerkingen:
Een reactie posten