oftwel; we zijn uitgeput.
Hoe gaat het met jullie? Is het al lekker warm lenteweer in Nederland? Ik zag op het blog van mijn zus en schone broer nog foto's staan van een omgewaaid bos en sneeuw! Hier is het al lekker weer (nu iets van 13 graden en zonnig) maar soms heb je van die dagen dat regen de hele dag met bakken uit de lucht komt vallen.
Maar waarom zijn we nu zo uitgeput? Tsja, vorige week en de week daarvoor hebben we moeten meten (en waren we een paar dagen pas om 11 uur thuis :o) en Danny had ook nog een praatje voor de afdeling. En dit weekend kwamen Guillaume en Richard (vrienden uit Osaka) ons bezoeken in Tokyo. Danny had vrijdag een congres en praatje in Okazaki (met een verplichte borrel erna in echte Japanse stijl). Zaterdag is hij met de baas Terashima-san gaan sightsee-en naar een tempel en een groot kasteel in de buurt.
Ik ben met Richard en Guillaume vrijdagavond gaan eten in Roppongi. Het was voor mij ook we eerste keer in Roppongi, en alles wat ik erover kon lezen in mijn Lonely Planet was dat er overdag niks te doen is en dat je er de meeste gaijin (buitenlanders) kunt vinden. In vergelijking met Osaka zijn er in Tokyo over het algemeen al meer gaijin, maar in Roppongi is bijna de helft buitenlands! Heel raar hoor, ik vond dat er veel te veel buitenlanders waren :0 Verder niet zoveel te zien.... grote gebouwen met op alle verdiepingen eettentjes, cafeetjes enzo. Ik had er eigenlijk meer van verwacht, maar volgende keer beter ;)
Guillaume en Richard waren wel verbaasd dat ik nog nooit in Roppongi geweest was geloof ik ;) Maar we vonden al snel een klein italiaans restaurantje en waar we van pizza en bier hebben genoten! Ook hadden we in een boekenwinkel een gratis blaadje gehaald waar optredens en disco's instonden. En Richard wilde perse naar La Fabrique in Shibuya waar een groep die Osaka Monaurail(!) heette zou optreden.
Dus gingen we vol goede moed naar Shibuya, heb ik een foto van Hachiko naar Danny gestuurd met mijn foontje ;) Het vinden van La Fabrique bleek toch wel een stuk moeilijker als gedacht.... in het blaadje stond alleen Shibuya, een telefoonnummer en internetadres. En nadat we weer genoeg japanners bang gemaakt hadden (het is heel eng als er opeens een gaijin naar je toe komt en in het ENGELS vragen gaat stellen :P ) en al meer als een uur rondgelopen hadden, vonden we uiteindelijk een andere club waar ze het ons wel uit konden leggen. Uiteindelijk bleek het ook ergens achter in de kelder van een grote flat te zijn en waren we er weer bijna langs gelopen :D
Maar toen we eindelijk binnen waren was het toch de moeite wel waard! De 'Deep funk, soul' die genoemd werd was erg goed dansbaar, met jaren 60 begin jaren 70 nummers. Ook hier waren er een aantal gaijins aanwezig, maar beduidend minder als we in Roppongi op straat hadden gezien. Na een aantal uurtjes dansen en eventjes op de trap gezeten (en geslapen in het geval van Guillaume :P) te hebben besloten we het voor gezien te houden. Richard zei dat hij zich oud begon te voelen nu hij na een paar uur dansen al moe werd :) Ik was het helemaal met hem eens, en Guillaume kon al helemaal niks meer zeggen ;)
Al met al was het dan ook al een uur of 4 voordat ik mijn bedje zag. Dan mag je wel een beetje moe zijn....niet??
Richard gefotografeerd door Guillaume
Hachiko...THE meeting place in Shibuya!
The morning after!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten