Na het beklimmen van Fuji-san had ik gedacht dat ik het niet meer zou doen, maar vandaag kwam het er dan toch weer van, ik ben Takao-san opgegaan.
Ik wilde de berg altijd al bezoeken, maar het was er niet van gekomen toen Danny er nog was. En aangezien ik nog geen geld had om te shoppen (morgen=payday)en het heerlijk weer was, wilde ik iets doen wat buiten was en goedkoop.
Vanaf Tokyo(Shinjuku) is het 1 lijn en het eindpunt is aan de voet van de berg. Ik was er al rond een uur of 10 en besloot dus in plaats van de kabelbaan of stoeltjeslift te voet te gaan naar boven. Daar had ik al heel snel weer spijt van aangezien het pad erg steil was en het zweet me al meteen uitbrak. Maar ongeveer halverwege de berg was een uitkijkpunt en vanaf daar kon je de hele stad zien liggen. Zelfs Shinjuku en Ikebukuro waren goed te zien omdat het zo helder was.
Daarna ben ik helemaal naar boven gelopen. Het was wel lekker relaxed omdat ik me eens niet hoefde te haasten en gewoon de tijd kon nemen. Vanaf de uitgang van de kabelbaan was het pad een heel stuk minder steil, alleen waren er opeens een heel stuk meer mensen, vooral oudere mensen en moeders met kleine kindjes. Het laatste stuk ging door een tempelcomplex (Takao is een heilige berg) en daar waren een paar flinke trappen.... Dat was nog wel even moeilijk ;)
Tegen de tijd dat ik op de top was (588 meter!) begon het een beetje bewolkt te worden, dus was het zicht iets minder. Aaan de ene kant kon je mooi over de stad heenkijken en aan de andere kant was er een mooi uitzicht over bergen en in de verte zou zelfs Fuji te zien zijn geweest.....maar natuurlijk kon je hem nu weer eens niet zien :(
Na even uitgerust te hebben ging ik via een kleiner en rustiger pad weer omlaag. halverwege was er een soort van hangbrug over een dalletje. Je voelde de brug trillen als er iemand op liep... niet zo'n veilig gevoel ;) Dus ben ik er maar erg snel overheen gelopen.
Deze keer ben ik met de stoeltjeslift naar beneden gegaan. Ik verbaas me er iedere keer over dat de stoeltjes geen veiligheids-stang ofzo hebben. Je kan er zo uit glijden. Natuurlijk is de grond of een net steeds dichtbij maar toch denk ik dat je best je benen kan breken of dat je ver kan door rollen op steile stukken. Maar in ieder geval was het uitzicht erg mooi en ik hoefde niet te lopen natuurlijk :D
Het was alweer bijna 4 uur toen ik eindelijk beneden was aangekomen dus heb ik maar snel de trein gepakt naar Hiyoshi, waar ik nu logeer. Op de terugweg van het station heb ik van mijn laatste centjes een bento gekocht.... dat kan ik straks niet meer ;) Het laatste stukje naar huis voelde ik trouwens wel. Helen's huis staat op een heuvel en er is een heel steil stukje net voor je er bent. Mijn benen waren helemaal stijf geworden van het in de trein zitten en nu moesten ze opeens weer hard werken :D
Na het eten ben ik dus maar even in bad gegaan. Ik had me rot gezweet de hele dag en om de kans op spierpiijn wat te verminderen leek het mij fijn om even wat rustig in bad te zitten. Ik moet zeggen, Helen heeft een heel relaxed bad. Het is groot (voor Japanse maatstaven :D ) en best diep. Ik heb dus wel een tijdje in bad gezeten. En daarna ben ik lekker gaan slapen. Oyasumi
Geen opmerkingen:
Een reactie posten