wordt vervolgd

nou, vandaag zijn we in ondertrouw gegaan. Van te voren begon ik toch wel even te twijfelen, ik bedoel, het is toch een erg grote stap om te gaan trouwen. Als je in ondertrouw gaat is dat een stap richting trouwen......
Maar gelukkig was de twijfel snel over. Ondertrouw is vooral een heleboel vragen (leven je ouders nog, en waar?, wat voor hoesje wil je om je trouwboekje? , hoe wil je worden aangeschreven door de overheid(huh?)?) en weinig fun. Wel wist die man dat we naar het buitenland zouden gaan en daarom snel moesten trouwen en vroeg hij daar nog even naar. En last but not least, of we even willen betalen voor alle formulieren die voor ons gekopieerd waren enzo. Hmmm, we hebben nog niks en moeten nu al betalen ;)

10 minuten later waren we alweer buiten. We hebben onze ondertrouw gevierd met een lekkere lunch. En samen gepraat over wat we nog moeten doen voor de bruiloft. Nog niet alles is helemaal rond, maar het gaat echt superleuk worden....wacht maar af!

trouwen....TROUWEN????

hoihoi

yep, den en ik gaan trouwen. Endelijk weten we de datum: 19 oktober! We hebben naar het stadhuis gebeld en toen was het oppeens nog maar een maandje "wachten". Gelukkig kunnen we nu eindelijk aan de slag met het zoeken van een feestruimte enzo. Nu hebben we het meeste ongeveer geregeld, maar iedere keer als ik op de kalender kijk realiseer ik me dat we over een aantal dagen (nu 28)
getrouwd ZIJN......

Ik ben deze week al jurken wezen passen met mijn ouders. Dat was best moeilijk. Ik wil namelijk nu een simpele jurk, die ik vaker kan dragen, maar verder had ik nog niet echt een duidelijk idee wat ik wilde. Ik heb wel gemerkt dat bruidsjurken errug duur zijn. ik heb een jurk aangepast van 1100 euro, en die zag er simpeltjes uit, hoe duur zijn de fancy jurken dan wel niet. Als we voor de kerk gaan trouwen zullen we toch eerst flink moeten gaan sparen....

Maar ik ben nog steeds niet gevraagd....dat zal ook nog gebeuren de komende dagen.......ik ben erg benieuwd :)

eindelijk nieuws!

Hoi hoi,

eindelijk is er weer wat meer duidelijk over ons Japan-avontuur. Danny heeft een mailtje gehad van zijn Japanse toekomstige baas. Het belangrijkste: we zullen moeten trouwen........ahhh, alsof we niet al genoeg te regelen hebben. Omdat ik niet gepromoveerd ben, is het niet mogelijk om mij hetzelfde visum te geven als Danny. En als vriendin kon ik geen visum krijgen, alleen een toeristenvisum voor 90 dagen (en dan om de zoveel tijd een dagje Taiwan ofzo), wat niet handig is. Nu gaan we dus trouwen.........
Superspannend is dat. We wilden altijd wel trouwen als we alles op orde hadden, maar nu komt het dus een beetje sneller! Wel gaan we alleen voor de wet trouwen en als we terug zijn voor de kerk. Maar toch vind ik het superleuk.

We hebben al meteen ringen uitgezocht. Een oude vriendin van Regina, Ilse, is goudsmid en heeft haar eigen winkel. Ik wilde eigenlijk altijd al de ringen door haar laten maken, en zeker nu we ze zo snel moeten hebben leek het mij het beste om eerst daar eens langs te gaan en kijken wat er mogelijk is. Gelukkig was alles mogelijk wat we wilden. Ik vertel lekker niks over de ringen die we uitgekozen hebben, kom maar eens kijken voor we weg gaan ;)

En inhet maailtje stond ook dat de woonruimte nog niet geregeld is. Stel je voor dat je in een verland aankomt waar je de taal niet kan lezen en spreken en je geen idee heb waar je kan slapen. Dan sta je daar met je koffers :| Dat is dus niet echt een fijn idee. Ik hoop dat er snel iets geregeld is!

En ik heb ook eindelijk mijn ticket geregeld. Danny wist eerst niet wanneer zijn vlucht ging, maar nu kreeg hij een fax dat hij op 26 november rond 14:00 uur gaat. Op het internet hebben we toen een ticket voor mij geregeld (800,00 euro voor een enkele reis!). Nu staat de dag van vertrek ook vast.

nog drie maanden en dan...

hoihoi,

ik heb al een tijdje niks meer van me laten horen, dus vond ik het wel weer eens tijd worden voor een post. Eindelijk is de vloerbeddekking er in de woonkamer! En nu is de rest van het huis weer op orde. De nieuwe tafel en kast zijn er en alles staat eindelijk op zijn plek. Kijk maar eens hoe het er nu uitziet in de kamer....
Heel anders....niet?




Er is nu al 1 maand verstreken en binnen drie maanden zullen we in Japan zitten. Ik kan het nog steeds niet helemaal geloven. Ook is het nog niet duidelijk of ik zomaar meekan en of we moeten trouwen. Al het regelen kost zoveel tijd en ik heb het gevoel dat het allemaal veel te langzaam gaat.

We gaan met alle broers en zussen sinterkerst begin november vieren. Het is de bedoeling om een klein cadeautje te kopen, maar er wel een echte surprise van te maken, met alles erop en eraan. Ik ben erg nieuwsgierig naar hoe dit gaat verlopen....

Binnekort weet ik vast meer ........... cu