eten in Japan

Vanochtend hebben Danny en ik het Japanse ontbijt geprobeerd, en het was geen ervaring die ik snel zal willen herhalen....... We kregen miso-soep (iets met soja), die was warm en zout en was op zich wel te eten. Daarbij zat rijst en een aantal kleine bakjes met vis, zeewier en ander ondefinieerbare dingen (*yuck*). De Japanse rijst is op zich erg lekker, een lekkere plakrijst (anders kun je het natuurlijk niet met stokje eten *duh*), maar wat er allemaal bij zat in die bakjes had een heel sterke smaak. Er was witte stukjes vis (ging nog wel), de zeewier heb ik maar niet geprobeerd en rauwe inktvis (die Danny heel vissig vond smaken). Ook waren er kleine bruine harde stukjes, waarvan we later dachten dat het waarschijnlijk ook inktvis was, maar toen ik dat bij mijn rijst al moets ik kokhalzen...... Om alles weg te spoelen was er Japanse groene thee, ook een smaak waar je erg aan moet wennen. En dat alleen nog maar het ontbijt...

Ik denk dat het voor ons iets te sterke smaken waren voor op de nuchtere maag. Ik denk dat we het nog wel een keer proberen, maar dan als we al iets meer aan het Japanse eten gewend zijn :)

ohayo gozaimas(goedemorgen)

Vandaag zijn we samen naar Kyoto gegaan. Dat was nog een hele toer. We vroegen de weg bij de balie, maar het was niet helemaal duidelijk welke trein we moesten hebben. Het treinstation was toch best makkelijk te vinden (ondanks de onleesbare borden), maar voor de kaartjes moesten we een automaat bedienen. Dat was me toch moeilijk. Alles in het Japans en geen knopje "English" te vinden (*argh*). Gelukkig werden we geholpen door een Japanse man, die zelf naar Tokyo moest en voor ons snel een kaartje heeft gekocht en ons tot het hoofdstation (Umeda) heeft meegenomen.

De treinreis verliep voorspoedig en zo kwamen we aan in Kyoto. We stonden meteen midden in het centrum. Het was daar iets kouder als in Osaka (maar 14 graden!) maar toch erg lekker. We zijn door een winkelstraat gelopen naar een park. Later lazen we in de Lonely Planet-gids dat we langs een theehuis zijn gelopen waar nog echte geisha's werken (wauw). Het was een heel ander park dan wat wij gewend zijn, met een aantal shrines (tempels) en een soort begraafplaats. Wel zagen de bomen er spectaculair uit, met felrode en gele bladeren.

Daarna zijn we weer terug naar de Umeda gegaan, want Prof Terashima had gezegd dat daar een grote boekwinkel zat. Het bleek een enorme boekwinkel te zijn, je kon er in verdwalen. Gelukkig hadden ze ook Engelse boeken en Engelse boeken over de streek. We hebben twee boekjes gekocht sightseeing Kyoto en sightseeing Osaka. Allebei met kaart, dus nu kunnen we ook dingen aanwijzen die leuk zijn als je langskomt.

Uiteindelijk waren we allebei erg moe en wilden we de trein naar huis nemen, maar omdat we op de heenweg niet goed opgelet hadden, wisten we niet precies welke halte we moesten nemen. De halte heette iets met Hankyu, maar dat bleek de naam van de treinmaatschappij te zijn (*argh again*). Dus toen hebben we maar gegokt, maar dat was achteraf gezien een halte te vroeg. Tegen die tijd hadden we het door en zijn we toch nog op de goede halte uitgestapt en konden we gelukkig snel ons hotel vinden :)

Toen kwam het grootste avontuur van de dag: het avondeten! We gingen op zoek naar een gezellig restaurantje, waar ze ook nog engels zouden spreken. Maar overal waar we langs kwamen was het menu in het Japans!! We hebben een uur rondgelopen en zijn toen bij een Japanse Italiaan terechtgekomen.....angsthazen die we zijn :P . Ook hier was het menu in het Japans, maar het eten was in ieder geval wel Italiaans. De pasta was heerlijk, echt een aanrader. Onze kennismaking met de Japanse keuken laat nog eventjes op zich wachten, maar we hebben twee jaar ;)

Danny heeft besloten dat hij morgen het Japanse ontbijt wil in plaats van het Europeese ontbijt, dus dat is al erg gewaagd....

Konnichiwa! (hallo dus)

Hoi hoi allemaal daar in dat koude Nederland,

Dit is ons eerste berichtje uit Japan. We zijn heelhuids aangekomen en zitten nu in ons hotel (dit is maar voor 3 nachtjes). Eventjes was er toch nog stress, want bij het inchecken bleek dat het vliegtuig overboekt was en kregen we geen stoelen toegewezen(aaahhh). Gelukkig konden we toch nog mee, maar wij waren niet blij met al dat gedoe. We zouden worden opgehaald worden door prof. Terashima (Danny's nieuwe baas) en aangezien het daar nacht was en we alleen zijn nummer van het werk hadden, konden we hem niet bereiken.

(dit is geschreven door Danny)
De vliegreis was best wel aangenaam. De Boeing 777 van KLM heeft een “entertainmaint” system waarmee je veel films en series kan bekijken. Er staan ook wat simpele videogames op, en je kan er zelfs in principe (tegen betaling) emails en smsjes mee sturen (dit laatste werkte voor geen meter want het ding steeds read-errors kreeg met mijn creditcard). De vlucht duurde 11 uur, en ik heb geprobeerd om wat te slapen, dit lukte natuurlijk toch niet zo goed dus we hebben op de dag van aankomst de hele middag in bed gelegen.
(einde Danny)

Ik (Caroline) heb me de hele reis zo vermaakt met het videosysteem en met naar buiten kijken, dat ik helemaal geen zin had om te slapen. Toen we uit het vliegtuig kwamen was ik wel helemaal kapot {O

Van Kansai airport zijn we met de buslijn 8 voor ¥ 1700 pp (effe opletten mensen die willen komen!!) naar Osaka airport gegaan. Het duurde bijna een uur, dus heb ik wat slaap in kunnen halen :) . Daarna hebben we Prof. Terashima voor het eerst ontmoet. Het lijkt ons een heel aardige man. Nadat we de spullen in zijn auto haden gedaan rende(!) hij terug met het wagentje. Dat zeg er heel komisch uit, maar sindsdien hebben we wel meer volwassenen zien rennen, dus het zal wel normaal zijn :) . Ze hebben wel een goede conditie, die Jappanners ;) . Terashimasan stelde voor dat we vandaag naar Umeda (een wijk in Osaka) zouden gaan en morgen naar Kyoto (op een soort van vakantie). Dat naar Umeda gaan hebben we niet gered, maar morgen gaan we wel naar Kyoto.... lijkt me erg leuk.

(voor iedereen die zin heeft om langs te komen!!)
Het hotel waar we nu zitten (Ivory) is misschien wel een aanrader voor mogelijke bezoekers, maar alles is wel in Japanse maten (4x3 m, en een badkuip van 1,20 m lang). Een overnachting op een 2-persoonskamer kost ongeveer kyu-manen (¥ 9000). Zometeen gaan we het ontbijt (niet inclusief, kost ¥ 1000) eens testen (en het was erg lekker ;) )
(einde reclamepraatje)

Een paar dingen die ons nu al zijn opgevallen:
auto's rijden inderdaad links, en de mensen lopen links
kijk goed op automaten of ze ook een “english” button hebben anders snap je er geen hout van :P
mensen gapen en hoesten ook in het openbaar, en ze krabben wel eens aan hun neus (schijnt allemaal “not done” te zijn)
de mensen zijn erg behulpzaam
dat de televisie 12 zenders heeft, maar geen zender 5 of 7
veel wegwerpartikelen (zoals hier in het hotel, hebben we wegwerp-scheermes, -kam, -tandenborstel, -zeep, -shampoo en een -douchekap)

en dit was nog maar de eerste dag!

inpakken en nu?

hoihoi allemaal,

nog even een klein berichtje voordat we jullie gaan verlaten. Alle koffers zijn ingepakt, alles is gereed voor vertrek. We hebben van bijna iedereen afscheid genomen en nu is het wachten op het vertrek.
De laatste weken waren wel moeilijk, steeds maar afscheid nemen van mensen die je heel lang niet meer zal zien. Toch heb ik nog steeds niet het gevoel dat ik over een paar dagen aan de andere kant van de wereld zal zitten... Ik zal iedereen missen, maar heel veel mensen hebben al beloofd om langs te komen, dus het zal nog wel eens druk worden ;)

Maar je kunt onze ervaringen volgen op ons weblog. En als je op de tekst wilt reageren kun je hieronder op comments klikken en een reactie achterlaten....