dinsdag 30 september 2008

Daahhaaag Japan (T-T)/

Vandaag was het tijd om Japan te verlaten en het vliegtiug te nemen naar huis. De laatste nacht heerlijk geslapen in een ryokan(japans traditioneel hotel) in Narita vlakbij het vliegveld. Nadat ik wakker was geworden en geontbijt had kreeg ik van de mensen van de ryokan een lift naar het station en was binnen 10 minuten op het vliegveld. Een heel stuk relaxter dan vanaf Tokyo vroeg in de morgen de trein te nemen. Toch was ik nog steeds moe was en was dus ook blij dat ik mijn grote koffer kon inleveren en met mijn rugzakje even kon gaan snuffelen in de winkels op het vliegveld. Er waren natuurlijk veel souvenirs en......gelukkig een Starbucks! Dus kon ik nog even genieten van een laatste cappuccino en een broodje.....heerlijk!

Na nog even wat rondgelopen te hebben ben ik door de douane gegaan. Nu moest ik mijn alien kaart afgeven, het laatste stukje Japan dat ik nog had *snif snif*

Het was heel raar om in het vliegtuig te stappen in mijn eentje. Tot nu toe had ik altijd gereisd met Danny, maar hij was al weg. Danny had ook al gezegd dat het vliegveld in Moskou erg vies en klein was.....
Ik zat gelukkig aan het gangpad zodat ik tenminste mijn benen kwijtkon, maar naast mij kwam een verkouden rus te zitten die de hele tijd zijn neus aan het snuiten was. Gelukkig kon ik nog wel een beetje slapen en kijken naar de afstanden die we afgelegd hadden. Het vliegveld in Moskou waar ik moest overstappen en een paar uur wachten viel me erg mee. Het was wel druk, maar er zaten geen mensen op krantjes tegen de muur ofzo en het was niet nieuw maar wel redelijk schoon gebouw. Nou ja, de wc heb ik maar niet geprobeerd ;)

Het laatste stukje vliegen vond ik helemaal irritant. Ik had het helemaal gehad met reizen. Ik was helemaal uitgezeten en kon niet meer lekker zitten en al helemaal niet meer slapen. Gelukkig was dit stuk niet zo lang (maar 4 uur).Uiteindelijk heb ik dat ook overleefd en ben ik echt naar de bagage hal gerend en mijn koffer kwam er ook als eerste uit! Ik was dus al buiten voor mijn moeder een foto kon maken ;)
Danny's vliegtuig daarintegen was te laat en zijn koffer was een van de laatse....dus moesten we nog een half uur wachten voor hij tevoorschijn kwam. Hij deed of hij mij niet herkende met mijn korte haar...tss, nou zeg.

Zo kwamen we uiteindelijk aan in Nederland en zijn Danny en ik weer bij elkaar. We hadden elkaar wel gemist hoor, en iedereen thuis ook!!

zondag 28 september 2008

weekend!!

Het afscheid van iedereen in Japan komt al een stuk dichterbij. Ik ben er nog steeds niet op voorbereid. Nou ja, een beetje wel..... dit weekend heb ik met Helen besteed aan het kopen van souvenirs enzo. We hebben heel erg leuke dingen gevonden, wacht maar af ;)

Nu is het alweer laat en moet ik gaan slapen. Morgen vertel ik meer ;)


Ik mis jullie! Tot snel :D

vrijdag 26 september 2008

kapper!!

Vandaag was ik weer heel vroeg wakker. Helen staat soms al rond 6/7 uur op en ik werd net nadat ze weg was ook wakker. Maar ik kon me nog lekker even omdraaien en verder slapen! Toen ik eindelijk echt wakker werd ben ik langzaam opgestaan en heb ontbeten. Rond een uur of 12 ben ik eens richting de stad vertrokken. Ik had vandaag namelijk een afspraak gemaakt bij Sin Den, een hele goede kapper in Harajuku. Ik heb mijn haar een stuk korter laten knippen aangezien het zo heet en vochtig is in Japan, en straks in Shanghai zal het nog erger zijn geloof ik :O

Daarna ben ik lekker in de zon naar het park gelopen en heb daar mijn boekje gelezen. Daarna ben ik naar huis gelopen en heb naar de mooie zonsondergang gekeken. De wolken waren helemaal oranje en roze gekleurd. Echt supermooi!

En uiteindelijk heb ik in Meguro bij de Starbucks nog genoten van een cappucino met cheesecake, ik weet niet wanneer dat weer kan al ik uit Japan weg ben. Voor mijn is Starbucks echt met Japan verbonden..... erg raar.

current mood: happy!
current favorite food: wij eisen ijs! ;)
current place: Yoyogi park

woensdag 24 september 2008

alweer klimmen; Takao-san

Na het beklimmen van Fuji-san had ik gedacht dat ik het niet meer zou doen, maar vandaag kwam het er dan toch weer van, ik ben Takao-san opgegaan.
Ik wilde de berg altijd al bezoeken, maar het was er niet van gekomen toen Danny er nog was. En aangezien ik nog geen geld had om te shoppen (morgen=payday)en het heerlijk weer was, wilde ik iets doen wat buiten was en goedkoop.

Vanaf Tokyo(Shinjuku) is het 1 lijn en het eindpunt is aan de voet van de berg. Ik was er al rond een uur of 10 en besloot dus in plaats van de kabelbaan of stoeltjeslift te voet te gaan naar boven. Daar had ik al heel snel weer spijt van aangezien het pad erg steil was en het zweet me al meteen uitbrak. Maar ongeveer halverwege de berg was een uitkijkpunt en vanaf daar kon je de hele stad zien liggen. Zelfs Shinjuku en Ikebukuro waren goed te zien omdat het zo helder was.

Daarna ben ik helemaal naar boven gelopen. Het was wel lekker relaxed omdat ik me eens niet hoefde te haasten en gewoon de tijd kon nemen. Vanaf de uitgang van de kabelbaan was het pad een heel stuk minder steil, alleen waren er opeens een heel stuk meer mensen, vooral oudere mensen en moeders met kleine kindjes. Het laatste stuk ging door een tempelcomplex (Takao is een heilige berg) en daar waren een paar flinke trappen.... Dat was nog wel even moeilijk ;)

Tegen de tijd dat ik op de top was (588 meter!) begon het een beetje bewolkt te worden, dus was het zicht iets minder. Aaan de ene kant kon je mooi over de stad heenkijken en aan de andere kant was er een mooi uitzicht over bergen en in de verte zou zelfs Fuji te zien zijn geweest.....maar natuurlijk kon je hem nu weer eens niet zien :(

Na even uitgerust te hebben ging ik via een kleiner en rustiger pad weer omlaag. halverwege was er een soort van hangbrug over een dalletje. Je voelde de brug trillen als er iemand op liep... niet zo'n veilig gevoel ;) Dus ben ik er maar erg snel overheen gelopen.

Deze keer ben ik met de stoeltjeslift naar beneden gegaan. Ik verbaas me er iedere keer over dat de stoeltjes geen veiligheids-stang ofzo hebben. Je kan er zo uit glijden. Natuurlijk is de grond of een net steeds dichtbij maar toch denk ik dat je best je benen kan breken of dat je ver kan door rollen op steile stukken. Maar in ieder geval was het uitzicht erg mooi en ik hoefde niet te lopen natuurlijk :D

Het was alweer bijna 4 uur toen ik eindelijk beneden was aangekomen dus heb ik maar snel de trein gepakt naar Hiyoshi, waar ik nu logeer. Op de terugweg van het station heb ik van mijn laatste centjes een bento gekocht.... dat kan ik straks niet meer ;) Het laatste stukje naar huis voelde ik trouwens wel. Helen's huis staat op een heuvel en er is een heel steil stukje net voor je er bent. Mijn benen waren helemaal stijf geworden van het in de trein zitten en nu moesten ze opeens weer hard werken :D

Na het eten ben ik dus maar even in bad gegaan. Ik had me rot gezweet de hele dag en om de kans op spierpiijn wat te verminderen leek het mij fijn om even wat rustig in bad te zitten. Ik moet zeggen, Helen heeft een heel relaxed bad. Het is groot (voor Japanse maatstaven :D ) en best diep. Ik heb dus wel een tijdje in bad gezeten. En daarna ben ik lekker gaan slapen. Oyasumi

dinsdag 23 september 2008

Ohayo!!

Hoihoi allemaal,

hebben jullie ook zo lekker geslapen. Ik in ieder geval wel! Vannacht heb ik weer in een capsule geslapen (had ik ook al een keertje gedaan toen M&M er waren), en vooral heb ik een hele nacht dooorgeslapen zonder dat ik vroeg op moest of nog aan een hele hoop dingen moest denken. Ik voel me nu pas weer een beetje uitgeslapen. Nu nog bedenken wat ik zal doen vandaag in mijn vakantie!

Danny is nu waarschijnlijk aan het slapen en bijkomen van de reis naar Nederland (met overstap en wachttijd in Moskou). Ik hoop dat je ook wat lekker kunt bijkomen de komende dagen, Denden.. relax maar een beetje! ;)

Ik ben vanochtend vroeg al naar de uni geweest om mijn spullen op te ruimen en daarna heb ik het rikugien en het kyufurukawateien bezocht. Allebei zijn het parken, maar ze zijn compleet anders. In het eerste park, dat stamt uit 1702, is een typisch Japanse tuin met een grote vijver en mooie uitkijkjes. Oorspronkelijk kon je op 88 plekken stukken uit Waka poezie uit gebeeld zien, maar nu zijn er daar nog maar 32 van bekend.
Het was een vrij grote tuin met open stukken, maar ook bossige stukken. Het was erg mooi, maar ik werd wel meteen lekgeprikt door de muggen (geen rok aandoen als je naar het park gaat!)

Het kyufurukawateien is veel kleiner, en gedeeltelijk westers, met een groot herenhuis, een rozentuin en een gazon. Het was heel grappig om het verschil tussen beide tuinen te zien ;) Maar verder was het erg klein. Daarna ben ik langzaam naar het station gelopen.

En nu ben ik gezellig aan het logeren bij Helen (en Onno). Die hadden aangeboden dat ik bij hun kon blijven slapen voor de laatste dagen in Tokyo. Dank jullie wel! Dus dat ga ik nu ook maar snel doen. Truste!

ps. Ik zal zo snel mogelijk foto's erbij zetten.

pps. Danny had niet echt goede ervaringen met het vliegveld in Moskou.....dat wordt nog wat als ik moet gaan :O

maandag 22 september 2008

homeless carrie en Danny is gevlogen...

Hoihoi allemaal,

Dit is bijna mijn laatste berichtje uit Japan. Zaterdag zijn we uit ons huisje gegaan en had de baas ons uitgenodigd om bij hem thuis te komen eten. Het was heel erg gezellig en gelukkig was zijn vrouw Engels docent op een high school en sprak dus ook goed Engels. En de twee kinderen konden ook al een klein beetje Engels en *heel belangrijk* waren niet bang om te vragen naar woorden of om fouten te maken. Ik vond het heel grappig om naar hun verhalen te luisteren en hun vragen te beantwoorden. En het eten was superlekker!

En vandaag moest Danny vertrekken naar Nederland. We moesten al om half 7 op om rond 9 uur in Narita te zijn, want zijn vliegtuig vertrok om 12 uur. Ik heb gekeken hoe het vliegtuig wegvloog. Het was heel raar om opeens in je eentje te zijn zonder woonplek. Voor vandaag heb ik een slaapplekje in een capsulehotel in Akihabara. Ik weet dat ik in ieder geval goed zal kunnen slapen vannacht!

En binnenkort ben ik ook weer thuis!!

zondag 21 september 2008

dag huisje, dag iedereen

Het was alweer een tijdje geleden dat ik een berichtje heb achtergelaten. Laten we maar zeggen dat het veel veel te druk was om alles op tijd af te krijgen. Gisteren hebben we onze kamer opgezegd en morgen zet ik Danny op het vliegtuig. Alles draait nu alleen maar om afscheid nemen, van ons huisje, vrienden en collega's en natuurlijk de stad. Ik kan er zelf nog niet echt bij dat ik over een paar daagjes niet meer in Japan ben en even koffie kan gaan drinken bij de startbucks of in de conbini yakisoba of een bento kan gaan kopen wanneer ik maar wil. Maar het zal wel weer leuk zijn om iedereen te zien straks!

Vrijdag was het afscheidsfeestje van het werk en we zijn in een restaurantje in de buurt gaan eten en drinken. En daarna met een stel naar Karaoke geweest. Heel grappig om te zien hoe enthousiast mensen worden na een paar biertjes ;) Ik zal iedereen heel erg missen!

zondag 7 september 2008

Otsukaresama

Het zit er alweer bijna op, onze tijd in Japan. Eind augustus heb ik mijn laaste lesjes bij Gaba gegeven en al mijn vaste clienten (studenten) gezien. En komende week zijn de laatste lessen met de kleine kindjes. Ik kan het me nu nog niet voorstellen dat ik over een maand in Nederland zal zijn en alle broers en zussen en vrienden enzo weer kan zien! Maar voor het zover is zal ik nog moeten inpakken en SHOPPEN!! Dus ik heb alleen nog maar leuke dingen om naar uit te kijken ;)

See you soon!!

woensdag 3 september 2008

AAAAAAaaaaaahhhhhhh Fuji (o_o)

Waarschuwing, ga niet klimmen als er regen voorspeld wordt... Nou ja, we hebben het gehaald, maar met heel heel veel moeite. Danny heeft mij omhoog moeten slepen en ik heb hem omlaag gedragen.....phew. Hier een paar foto's van onze tocht.

De eerste stop, de 7e halte op 2700 meter

helling

8e halte

ons korte zicht op de zonsopgang

nog hoger, alleen regen en mist...

de top

Danny op de terugweg

current mood: Spierpijn!!
current favorite food: alles behalve jerky en jellies
current favorite place: bed!