kerstkoekjes bakken 2011

Het is alweer bijna sinterklaas en kerst is ook al om de hoek. Dan is het natuurlijk tijd om lekker warm bij de open haard (of electrisch kacheltje) te zitten en van warme chocolademelk met zelfgemaakte koekjes te genieten. Eigenlijk is het hier nu 20 graden en nog veel te warm voor het echte wintergevoel, maar om toch een beetje in de sfeer te komen zijn we dit weekend koekjes gaan bakken!

Onze Duitse vriendin Monika bakt vaak taart en cake voor de mensen in haar lab en heeft daar ook een oven en bakspullen staan. In haar instituut zijn we zondag begonnen met het bakken van de eerste kerstkoekjes en speculaas. Voor het maken van de speculaas hadden we de houten vorm met een uitgesneden patroon die we eerder gebruikt hadden voor de mooncakes. Het was wel veel dieper dan een normale speculaas vorm, maar ik deed de vorm maar gedeeltelijk vol en dat werkte wel goed. Maar ik moest wel oppassen dat ik iedere keer evenveel in de vorm deed, anders waren sommige koekjes veel dikker dan andere :) Maar na het bakken kon je nog wel steeds het patroontje en de chinese karakters zien :P

En voor de echte kerstsfeer hebben we kerstliedjes gezongen tijdens het bakken. ik wist van veel liedjes wel een paar regels, maar niet helemaal. Monika's chinese collega die ook meedeed met het bakken vond het geloof ik wel grappig om te horen. Je komt er wel van in een kerststemming.

Het allerbeste was natuurlijk het proeven achteraf :) Gelukking hadden we een speculaas-expert (Danny :P ) om te testen of onze koekjes wel genoeg aan de speculaas-eisen voldeden om ook echt speculaas genoemd te mogen worden ;) Uiteindelijk waren ze toch net goedgekeurd :P

speculaasdeeg kneden

speculaas in vorm doen

met mooncake vorm speculaasjes maken

zien ze er niet lekker uit ;)

gewone koekjes

proeven door de specialist :p

de koekjestrommel zit weer vol

Sinterklaas is langsgekomen!

verrassing in de schoen :)

mjammie ;)

Sinterklaas is zelfs de zoete kindertjes in Shanghai niet vergeten! Na heel hard gezongen te hebben vonden we opeens een groot choco-ei in onze schoenen :) Dat is toch de beste manier om in de sinterklaas-sfeer te komen... dank je sinterklaasje!

en we zijn er weer :)

Nu ik eindelijk weer makkelijk bij mijn blogger kan zal ik proberen wat oude posts af te schrijven en weer eens wat nieuws op het blog zetten.... alvast een voorproefje:

shoppen met collega's in de Ikea in Shanghai :)

Verkleden als Maiko in Kyoto

whiteboard Carriekunst ;)

en.... Caroline in qipao!

zwemmen in Mandarin City!

heaven....

Een nieuwe week, een nieuw zwembad om te ontdekken! Wat kun je het beste doen als het 35 graden is?

Yup.... naar het zwembad :) Deze keer ben ik met Monika naar een buitenzwembad gegaan in Gubei. Dat ligt vlakbij het Hongqiao vliegveld en daar wonen veel buitenlanders(Japanners en Koreanen). Dit zwembad ligt midden in een ommuurd complex met flats voor rijke mensen en heeft verder nog een golfbaan, hotel en bar op het terrein. Er waren bijna alleen buitenlanders in het zwembad, ik heb naast Chinees ook Japans, Koreaans, Frans, Duits en Engels gehoord. Heel internationaal dus ;)

Het water was heerlijk (maar 33 graden :D) maar we werden wel aangevallen door muggen in de schaduw. Dus bijna de hele tijd hebben we in het water gelegen ;)

Danny weet niet wat hij mist :D

Relaxen op een strandstoel met een glas sangria!

Terwijl Danny in het weekend de stad en omgeving van Quebec aan het ontdekken is zit ik hier in de hitte van Shanghai. Daarom ben ik weekend de koelte op gaan zoeken met een Duitse collega, die in een ander gebouw op dezelfde campus werkt. We wilden allebei al langer graag gaan zwemmen, maar alleen gaan is ook zo saai.

Nu wat gezoek op het internet hadden we besloten om naar een hotelzwembad te gaan dat bij de People's Square ligt, in het midden van de stad en dus makkelijk te bereiken met de metro. Het zwembad was op het dak, zodat je vanuit het water allemaal grote flatgebouwen kon zien. En het People's Square bestaat uit parkjes en lage gebouwen dus we konden erg ver kijken. Zelfs de gebouwen aan de overkant van de rivier konden we zien.

We hebben de helft van de tijd in het water gedobberd en de andere helft op de strandstoelen geluierd onder de parasol met een glas sangria...... kan het nog beter???

Het was heerlijk rustig, je kon zelfs de vogels horen fluiten en dat is uniek in Shanghai! Geen schreeuwende mensen, gewoon stilte.... fantastisch! Het voelde alsof ik bij mijn ouders thuis in de tuin in de schaduw in een luie stoel lag!

Het was dan wel weer een schok om het hotel uit te stappen en meteen in de stoffige, vieze, drukke stad te zijn :O

Zeker iets om nog een keertje te doen.... maar dan wel de camera meenemen/lenen!

current mood: oeps... verbrand
current favorite food: uhm... sangria?

Weekend in Quebec

Het was goed weer afgelopen zaterdag, dus ben ik een dagje gaan fietsen samen met een collega. Quebec is redelijk vlak (met uitzondering van groepjes heuvels hier en daar), dus erg geschikt voor de fiets. We begonnen bij de basiliek van St. Anne-de-Beaupré ongeveer 30 km ten oosten van Quebec city.


Na een uurtje fietsen kwamen we aan bij het doel voor vandaag: de Cap Tourmente National Wildlife Area. Dit is een Canadees nationaal natuurgebied, en vooral bekend vanwege de grote aantallen sneeuwganzen die hier in de lente en herfst langskomen. Helaas waren er nu geen ganzen te bekennen, maar toch een mooi en vogelrijk gebied.


Het was warm in de zon, en het viel me meteen op dat mensen een erg gelieft doelwit zijn voor sommige insecten in Canada. Gelukkig waren er geen "black flies" (ik denk dat dit soortgenootjes zijn van ook in Nederland voorkomende kriebelmuggen of knijten). Deze kleine beestjes stormen met z'n duizenden op je af om je van je bloed af te helpen. Het komt voor dat rundvee sterft aan de gevolgen van zulke aanvallen...

We besloten dus de heuvels in te trekken om wat minder gezoem om ons heen te hebben.


We ontdekten echter dat het boos bewoond was door een ander soort gevaarlijke dieren...

Berenpoep!
Na een stevige klim kwamen we aan op een plekje met een mooi uitzicht.


Daarna zijn we weer teruggefietst naar de kerk in Beaupré en gingen we met de auto richting Île d'Orléans (zichtbaar op de bovenstaande foto als het eiland in de rivier in de verte) om bij een echte lokale friettent een hamburger te eten. Net als Nederland met z'n patatje oorlog kent Quebec z'n eigen kleffe variant: Poutine.

Een welverdiende dosis energie na al dat gefiets! Grappig detail is dat de kaas een piepend geluid maakt tijdens het eten.

Alweer onderweg

Nu ik China weer even verlaten heb is het weer wat makkelijker om ons blog bij te houden. Dus daarom heel even een kort berichtje van mij terwijl ik in Vancouver op mijn aansluitende vlucht naar Quebec wacht.

Vooralsnog maakt Canada een heel positieve indruk!

xie hanzi(写汉字) Chinese tekens schrijven

Ik kan mijn eigen naam al schrijven (ka-luo-lin 卡罗琳)

Ook al is Danny weg, toch gaat het gewone leven door. Vandaag was het tijd voor de Chinese les en heb ik geoefend met het schrijven van de Chinese karakters. Ik ben al een hele tijd bezig met het schrijven van de tekens zelf, maar ik heb niet echt de kans om zelf zinnen te schrijven. Meestal bestaan woorden uit een combinatie van 2 of meer karakters en dat oefen ik normaal gesproken niet. Maar omdat Danny er nu niet is (hij wil niet leren schrijven :O) had ik de kans om daar vandaag mee te oefenen met de leraar!

Het hele bord volgeschreven! Ik heb hard gewerkt vandaag :)

Wat staat er nu op het bord? Hele simpele zinnetjes zoals: ik heet..., ik komt uit.., nu woon ik in Shanghai en werk bij... Niet echt spectaculair, maar wel heel leerzaam.

Danny is onderweg!

Vanochtend heb ik Danny op het vliegtuig gezet. Hij gaat voor een conferentie naar Zwitserland maar "moest" er ook een paar daagjes Nederland aan vastplakken. Jammergenoeg kon ik niet mee omdat het zo snel geregeld moest worden :(
Dus vanochtend zijn we samen met de taxi naar het vliegveld gereden en heb ik Danny uitgezwaait! Daarna ben ik met de metro naar het werk gegaan. Ik vind het nog steeds erg raar dat hij nu zo ver weg is.

Maar zelfs op deze afstand kan ik Danny volgen.... of beter gezegd zijn vliegtuig!

http://www.flightradar24.com/
Het rode vliegtuig is degene waar Danny inzit en vliegt nu ongeveer over Moskou!(klik op de foto voor een grotere versie)

Deze website kan het signaal volgen dat alle vliegtuigen afgeven als ze in het luchtruim zijn. Je hebt er een speciaal soort zender voor nodig. Toen ik de eerste keer keek was het vliegtuig buiten bereik van de zenders(de meeste zitten in Europa), maar net werd hij opeens zichtbaar! Nu maar kijken of hij veilig aankomt!

Danny is 35 geworden! gefeliciteerd schatje

Lang zal Danny leven in de gloriaaaaaa!

Vandaag was het weer zover. Danny is weer een jaartje ouder en wijzer geworden! Omdat het zaterdag is hebben we lekker uitgeslapen en de hele dag thuis wat aangerommeld. Een hele relaxte verjaardag dus!

danny met taart

Voor de gelegenheid had ik een choco-marmer-cake gebakken voor Danny. Dat was nog niet zo makkelijk met ons kleine oventje zonder temperatuurinstelling. En natuurlijk is de oven niet overal even heet, dus heb ik om de 5 minuten de cake een kwartslag gedraaid zodat hij overal ongeveer even snel gaar werd :) Primitief bakken was het wel! Daarom was ik ook zo trots op het resultaat!

De maandag erna hebben we de cake gedeeld met onze collega's op het instituut. Die vonden de cake ook erg lekker, aangezien hij heel snel op was :D

mjammie

Bergpaden in China

http://www.bbc.co.uk/news/world-asia-pacific-13274947
Een filmpje van de BBC waarin te zien is hoe ze die paden maken langs de bergen waar wij zijn geweest. Toch wel eeen beetje eng hoor....

labuitje naar Sanqingshan

De reis vanaf Shanghai naar Sanqingshan reizen duurde meer dan 7 uur met de bus. We hadden het dan ook helemaal gehad tegen de tijd dat we aankwamen rond 8 uur 's avonds. Na het eten was er een nog een praatje van een van de professoren en daarna konden we pas gaan slapen.


View Larger Map
Klik op het minnetje om de hele weg te zien.

De volgende dag moesten we al om 6 uur op omdat we een druk programma hadden. Na het ontbijt gingen we met de bus richting de berg. Vanaf daar moesten we eerst een stukje lopen en daarna met de kabelbaan omhoog.

Omhoog met de kabelbaan, Qingfeng had het niet zo op hoogtes en werd natuurlijk goedmoedig geplaagd door ons.

Mooi uitzicht

Toch wel erg diep

Danny en mooi uitzicht... kan het nog beter ;)

Je kon een slot met de naam/letters van jezelf en je geliefde hier ophangen. Je blijft dan altijd samen. (Droge opmerking van Danny: die sloten roesten er binnen een paar jaar vanaf, net als "echte" liefde dus)

Er was een voetpad langs de rand van de berg gemaakt. Heel erg handig!

Op sommige plekken was een provisorisch bruggetje gemaakt. Dat vond ik toch maar niks om daar over te moeten lopen.

Uitzicht over het dal. Misschien is het dat ik een Nederlander ben en onze hoogste "berg" 321 meter is, maar van vergezichten als dit kan ik nooit genoeg krijgen.

Danny (en Wang Yu) poseren op het "kattepoot" gesteente. Later zagen we metalen verstevigingen door de buitenste laag heen en bleek het geheel dus nep... Welcome to China!

Je kon je ook de berg op laten dragen. Het leek mij nog gevaarlijker dan gewoon klimmen.

Danny speelt voor Tarzan :)

Na ongeveer 5 uur gelopen en geklommen hebben op de berg gingen we eindelijk naar beneden.

Terug naar beneden met de kabelbaan. Hoeveel grapjes kun je maken over kapotte kabels en vallen in de diepte :P

Nadat we weer beneden waren aangekomen en lunch hadden gehad gingen we nog naar een andere plek waar ze mooie grotten hadden. Maar eerst natuurlijk weer terug in de bus en rijden maar.

Overal langs de weg en in de velden stond canola te bloeien.

In de grotten waren overal feestelijke lampjes opgehangen. Aan het einde van de gang was een ladder naar boven en kwam je boven op de heuvel uit. Ik werd er een beetje claustrofobisch van om met zijn allen op de ladder te staan en langzaam stapje voor stapje naar boven te gaan.

deze grotten waren al/nog in kerststemming

Nadat we eindelijk terug waren (onderweg moest er nog gestopt worden in een toeristenshop) en we gegeten hadden was het alweer bijna 9 uur. En we zouden die avond ieder nog wel een praatje geven van 10 minuten. We waren met ongeveer 50 mensen dus dat was al onmogelijk en daarom was er eerst een selectie gemaakt. Maar om te proberen om de praatjes te cancellen gingen de studenten een aantal keer met de afdelingshoofden toasten zodat ze flink aangeschoten werden. Jammergenoeg werkte het niet :O Dus gaf iedereen zijn praatje in 2 minuten en werd er meteen doorgegaan naar de volgende...


De volgende dag hoefden we gelukkig niet zo vroeg op de staan. Verrassend genoeg had ik (nog) geen spierpijn maar omdat we weer een hele dag in de bus zouden zitten had ik later wel helemaal stijve benen.

De bloemen hadden erg mooie kleuren.

Onderweg stopten we nog een keertje om alweer grotten te bezichtigen. Deze grotten waren niet natuurlijk maar heel lang geleden uitgehakt. In de loop van de tijd waren ze volgelopen en de lokale legendes zeiden dat het zo gevormde meer geen bodem had. Nadat een paar mensen het meer drooggepompt hadden in 1992 kwamen de grotten droog te liggen. Niemand weet wie, waarom en wanneer deze grotten gemaakt zijn.

We moesten best ver afdalen om de oude grotten te zien.

door wie de grotten zijn uitgehakt is onbekend

muurversieringen (waarschijnlijk nieuw)

Na dit uitje en de lunch weer in de bus naar huis voor 6 uur... Iedereen had hele stijve benen toen we eindelijk de bus weer uit mochten. Eerst een dag flink klimmen en daarna bijna de hele dag in stilzitten in de bus. Dat voelden we de rest van de week nog wel :)

current mood: spierpijn :O
je bent te lang in China als: je mensen met een vlaggetje en een luidspreker meteen herkent als een gids ;)

Koekjes bakken!

Dit weekend waren we uitgenodigd om bij onze Chinese collega en zijn vriendin te komen bakken. Hij heeft namelijk een oventje gekocht omdat zijn vriendinnetje het leuk vindt om te bakken. Ik had gezegd dat ik het miste dat we geen oven hadden, en dus vroeg hij of we zin hadden om samen wat te bakken bij hem thuis.

Hij ons al vol trots foto's van hun baksels laten zien die ze op hun weblog hadden geplaatst. Van pizza en koekjes tot een snoepjeshuisje hadden ze samen al gemaakt. Dus besloten Danny en ik dat we speculaas zouden willen maken en ik had bedacht dat choco-cakejes ook lekker en simpel zouden zijn.

's Ochtends gingen Danny en ik dus samen ergens lunchen en boodschappen doen. We hebben natuurlijk weer een uur gezocht naar welk meel we nodig hadden, met of zonder rijsmiddel, gist en/of zout.... en dat zijn er nog glutenvrije en biologische versies! En toen moesten we ook nog alle kruiden vinden om zelf speculaaskruiden te maken: kaneel, kruidnagel, nootmuskaat, gember, kardamom en amandelmeel. Niet alle kruiden stonden bij de potjes met Engelse tekst erop, maar gelukkig konden we de meeste kruiden uiteindelijk wel herkennen ook al stond er alleen Chinees op de verpakking.

Aangekomen bij onze collega had zijn vriendinnetje net heerlijke koekjes gebakken met cocos en krentjes. Daarna gingen wij eerst maar eens aan de slag om choco-cakejes te maken. Het mixen was geen probleem, maar eenmaal in de oven bleken de papieren vormpjes te dun en was een deel van de mix overgelopen op de bakplaat :O Maar ik moet zeggen dat het wel lekker was.

En daarna moesten alle verschillende kruiden worden gewogen en bij elkaar worden gedaan om het speculaasmengsel te maken. Maar Changpeng had geen rasp die nodig was om de nootmuskaat en schil van de citroen te raspen. Dus ging hij maar met een mes kleine stukjes eraf snijden en de kruidnagels werden geplet met het uiteinde van de deegroller. Echt weer primitief koken wat mannen heel stoer vinden :) Toen we uiteindelijk een grote hoeveelheid speculaaskruidenmengsel hadden gemaakt gooide ik per ongeluk het meel erbij. En dat terwijl we maar een klein beetje nodig hadden voor de koekjes.... aaaaahhhh Gelukkig konden we het meeste meel weer eruit halen en ging het bakken verder zonder problemen :) De smaak van de speculaasjes was uiteindelijk wel kruidig, maar niet zoals het hoort.... volgende keer beter!

De (Gephotoshopte) foto's van onze baksels kun je zien op het weblog van de vriendin van Changpeng. Ze zien er nu opeens een heel stuk beter uit! De eerste foto is het choco-cakeje met chocoglazuur, de tweede foto is van de speculaasjes en de derde de cocos-krenten koekjes die ze zelf had gemaakt.

Gelukkig nieuwjaar!

Het is alweer een jaartje verder, het jaar van de konijn! We hebben de jaarwisseling nog gezellig in Nederland gevierd met vrienden, maar een paar daagjes later zijn we toch echt weer terug naar Shanghai gegaan.

Het voelt hier heel raar aangezien al mijn Chinese collega's de komende weken allemaal naar huis zullen gaan om het Chinese nieuwjaar te vieren. Dus de komende weken zal het erg rustig worden hier in het instituut en ook in de stad. Shanghai is een immigrantenstad en een groot deel van de mensen hier gaat terug naar zijn geboortedorp in het platteland. Bij de treinkaartenverkooppunten staan nu ook lange rijen met mensen die een goedkoop kaartje willen. En iedereen koopt cadeautjes voor de familie om mee terug te nemen naar huis, van kleren tot eten. Een collega wil slang kopen voor een vriendin omdat dat goed zou zijn voor je huid en je die in het noorden waar hij vandaan komt niet kan kopen.... ik hou het maar bij de niveacreme :)

Ik heb natuurlijk een paar goede voornemens gemaakt voor het komende jaar:

- minder snoepen het komende jaar (moeilijk met alle chocoladekransjes, chocopepernoten, dropjes en ander lekkers wat we hebben gekregen)
- mijn werk proberen goed af te ronden en beginnen met een artikel schrijven (mijn eerste echte artikel :O )
- weer hard aan de slag met mijn Chinees en Japans
- en meer bewegen natuurlijk... (ik zit nu iedere dag achter de computer)

Ook wil ik weer iets meer berichtjes op het weblog zetten... Nu maar afwachten aan welke goede voornemens ik me ook kan houden...