Danny eindelijk thuis

hoihoi allemaal,

Eindelijk is Danny weer thuis. We hadden elkaar toch wel heel erg gemist hoor! Het is toch wel fijn om weer Nederlands te kunnen praten ;)
Nu is mijn inspiratie al weer op.... niet zoveel gedaan deze week. Maar morgen is het weer tijd voor de Japanse les! We hebben deze avond al hard zitten leren en oefeningen maken! Hierover morgen meer :)

All alone in Japan?????

*snif snif* Ik ben helemaal alleen dit weekend, Danny is naar een congres voor 4 dagen. Ik dacht dat ik het hier wel gewend was na bijna 4 maanden, maar het is toch wel een beetje moeilijk hoor :(

Gelukkig heb ik net een pakje met goodies uit Nederland ontvangen! Voel ik me weer een beetje thuis! Hagelslag, vlokken, snoepjes(drop!) en natuurlijk niet te vergeten: bruschetta-kruiden! Ah, ik ben tevreden :)

En bedankt voor het boekje Bettina en Marco! Het is in hiragana en katakan geschreven, maar zonder Kanji, dus kunnen is het leesbaar voor ons. Nou kunnen we voor het slapengaan lezen over het avontuur van sorama-kun no beddo (het bed van de kleine sorama). Kawai des (erg schattig).

Bloesems (en regen)

Hallo daar,

Zijn jullie nog niet bevroren? Ik hoorde dat het nog steeds erg hard vriest in Nederland. Hier is de sneeuw verdwenen (is nooit blijven liggen jammergenoeg) maar er is regen voor in de plaats gekomen. Maar op de campus beginnen de eerste bomen al te bloeien en het zal niet lang meer duren voor de befaamde kersenbloesems te zien zijn (het begin van de lente volgens japanners).

Laat de lente maar komen!!

Rode lintjes en sneeuw!

hoihoi,

toch altijd weer vervelend die maandag, he? Nadat ik een week ofzo gegniffeld heb omdat het hier al lekker weer is (en de bomen al beginnen uit te botten) begint het hier *alweer* te sneeuwen. Voor een plek waar het nooit sneeuwt, heb ik hier opvallend vaak witte vlokken uit de lucht zien komen :)
Het vriest hier alleen niet 's nachts, wat maar goed is want onze wasmachine staat buiten op het balkon...


Vandaag was het een hele belangrijka dag voor de undergraduate students, die hadden in ons gebouw een belangrijk examen. Daarom mocht je het gebouw niet in als je er niet werkte. Iedereen die die maandag toch in het gebouw moest zijn, kreeg daarom een rood lintje. Al die lintjes waren speciaal op een briefje geplakt met hele interessante uitleg die wij natuurlijk niet konden lezen ;)

Pannenkoekenrestaurant in Osaka!?

hoihoi,

fijn weekend (gehad)? Ons weekend was in ieder geval een relaxed :) Eerst lekker uitgeslapen en daarna naar Umeda (een winkelgedeelte van Osaka) geweest. Daar hebben ze een mega-groot warenhuis met allerlei verschillende electrische apparaten (van de allernieuwste telefoons, camera's en compies tot keukenapparatuur en wasmachines) en onvermijdelijk op de bovenste verdieping eet-tentjes. We zijn daar gaan kijken voor een nieuwe laptop zodat Danny en ik niet meer om deze lappietoppie hoeven te vechten ;)


Op de spelletjes afdeling hadden ze een grote stand voor Final Fantasy XII, een spelletje dat 16 maart in Japan uitkomt. Ik vind alle Final Fantasy spelletjes erg leuk, alleen is deze versie natuurlijk in het Japans. Maar ik denk dat mijn Japans met sprongen vooruitgaat als ik het spelletje koop,.... alleen Danny was het er niet mee eens.....toch nog maar wachten op de Engelse versie of tot mijn Japans goed genoeg is dat ik een fatsoenlijk gesprek kan voeren en kan volgen. Laten we maar beginnen met een tv kopen ;)


We hadden gehoord dat er een Nederlands restaurant in Osaka zit. Nadat we hun website bekeken hadden (www.restaurant.gr.jp/oudekaas/) en zagen dat er erwtensoep en pannenkoeken op het menu stonden waren we meteen verkocht! Het menu was in het Nederlands met Japanse vertaling erachter. Ze hadden ook stamppot, bitterballen en friet speciaal. Precies de dingen die je gaat missen als je lang niet in Nederland bent ;) De chef was een Japanner, maar had 14 jaar in Nederland gewoond. Dit restaurant is het enige Nederlandse restaurant in Japan en is lid van de vereniging van erkende pannenkoekenrestaurants. Een aanrader voor wie hier ooit in de buurt komt!

Gelukt!

na een paar dagen stressen is het me dan toch eindelijk gelukt om een goed coupje te maken de samples van het laatste plantje. Vrijdag en maandag heb ik zitten rommelen en lukte het maar niet, maar gisteren is het toch gelukt. De samples lagen een beetje schuin en daardoor sneed ik steeds schuin. Denk ik..... En nou ga ik vandaag eens kijken of ik er een mooie foto van kan maken.

Wat zegt ons bad?

Hiernaast zie je het computertje dat naast ons bad hangt. De rode en blauwe pijltjes zijn om het water warmer/kouder te maken. De nummers op het display zijn hoe warm het water is dat in het bad (linkergetal) en uit de douchekop komt(rechtergetal).
Ik had wel verteld dat we nu wisten wat ons bad zegt, maar niet precies wat het nu zegt. Over de muziekjes zal ik het nu maar niet hebben ;)

Je kunt de hoeveelheid water en de temperatuur van het water instellen. Als je de temperatuur op 38 graden zet dat zegt het bad: Ofuro no ondo san-ju-hachi-doo ni henkoo shimashita (De temperatuur van het bad is veranderd naar 38 graden)!
En hoe warm is het bad hier?
En als het bad bijna klaar is zegt zij (het is een vrouwenstem): Ofuro ga wakimashita! (het bad is klaar gemaakt).

De rest hebben we nog niet goed kunnen verstaan, maar dat komt nog wel :)

Gefeliciteerd mama

hallo mama,

we zijn er vandaag wel niet, maar we hebben wel een stukje taart gegeten om je verjaardag te vieren. Danny's bier staat buiten het beeld ;)

Gefeliciteerd met je verjaardag!

groetjes,

Caroline en Danny

WEEKEND!!!!

Hallo daar,

Ben jij ook zo blij dat het bijna weekend is? Ik in ieder geval wel. Danny is bijna klaar met een artikel lezen (daarom mag ik nu achter de computer) en strakjes gaan we lekker uit eten bij het Italiaanse restaurantje in Toyonaka (2 minuutjes met de trein). En op de terugweg bij het treinstation in Hotarugaike (3 minuutjes vanaf huis) cappucino halen bij de Starbucks! Nu durf ik me er wel weer te vertonen. Twee weken terug heb ik namelijk mijn kopje met chocolademelk (met slagroom) over mezelf en over de tafel heengegooid. Een enorme rotzooi en een jas die de hele dag naar chocolade rook! Gelukkig kwamen twee serveersters helpen met de rotzooi op te ruimen en kreeg ik doekjes om mijn jas af te doen. Ik schaamde me rot natuurlijk. Dat doet Caroline natuurlijk weer!! En Danny was al aan een tafeltje gaan zitten en had eerst niet eens wat in de gaten. Deze keer neem ik weer cappucino, daar lag het vast aan ;)

Vandaag hebben we voor de tweede keer Japanse les gehad. De lerares praat redelijk Engels, maar soms gooit ze er een woord Frans tussendoor als ze het even niet meer weet (ze heeft 2 jaar in Frankrijk gewoond). Meestal lijkt het op het Engels of Nederlands en is dat geen probleem, maar soms snappen wij niet eens dat ze Frans aan het praten is.
Vandaag hebben we geleerd wat ons bad nou eigenlijk zegt. Danny kon zich nog een aantal zinnetjes herinneren die hij gehoord had. Best logisch allemaal, maar je moet het maar even weten!

Vandaag ben ik ook weer verder gegaan met het snijden van coupes, maar het lukte niet echt zo goed. Uit een aantal coupes was nu juist planteweefsel eruit gevallen, of zag het weefsel er niet uit zoals het hoorde. Of ik heb fout gesneden, of Danny heeft fout gesneden toen hij de blaadjes in smalle strookjes sneed......hmmmmmm waar zou het nou aan liggen ;)
Frustrerend is het in ieder geval wel, zo'n dag snijden en geen resultaat. Gelukkig dat het bijna weekend is!! Zaterdag gaan we webcammen en in Japan de verjaardag van mijn mama vieren (en om 9 uur 's avonds stipt voor de webcam!). En zondag gaan we naar het International House omdat daar dan een feest gegeven wordt (hina matsuri eigenlijk op 3 maart). Dat wordt vast weer gezellig!

Wat ga jij doen dit weekend?

You have been in Japan too long when......

hoi hoi,
Ik vond dit blog op internet en ik vond het erg verontrustend dat ik de meeste dingen snapte. Kijk maar eens!
http://kokogahen.blogspot.com/2006/03/youve-been-in-japan-too-long-when.html

Ps. Melty kiss is een chocolade snoepje ;)

Pps. Cecile, bedankt voor je kaartje!

hallo

Zijn jullie nog niet ondergesneeuwd? Hier is het slecht weer, kou en regen tegelijkertijd. De enige sneeuw die wij gezien hebben is de sneeuw in de film Narnia die we zaterdag zijn gaan kijken met Guillaume (de Fransoos). Hij wilde graag naar deze film, maar die zou pas 4 maart uitkomen, dus besloten we zaterdagavond naar een andere film te gaan, maar toen we in de bioscoop aankwamen om kaartjes te halen, bleken de laatste films om 20:30 te beginnen (het was toen 20:10 en we hadden nog niet gegeten). We zijn toen toch maar eerst gaan eten en wilden daarna op zoek naar een andere bioscoop. Guillaume kende een tempura-restaurant (gefrituurde vis en octopus en meer wil je niet weten). Het was allemaal best lekker, maar door het krokante laagje eromheen kon je niet echt veel herkennen.

Na veel gezoek konden we uiteindelijk toch geen andere bioscoop vinden, dus gingen we terug naar de eerste bioscoop (dan maar een film in het Japans). Daar bleek dat ze toch al de Narnia te draaien die avond, maar dan moesten we wel terug met een taxi of te voet (20 minuten met de trein :O). We hebben toen toch maar kaartjes voor de film gekocht.

Het is een erg leuke film, met een goed verhaal en grappige karakters. En nergens had ik dat zoetsappige kinderverhaaltjes-gevoel dat je bij Disneyfilms wel eens hebt. En de beelden waren erg mooi. Ga zelf kijken dus!
Ik heb meteen de dag daarna het boek gekocht van C.S. Lewis en dat is ook erg goed geschreven. Kom maar langs dan mag je het lenen ;)

Maar na de film kwam het moeilijke gedeelte: het nemen van een taxi. Taxi's in Japan zijn ietsje anders als in Nederland. Taxi-chauffeurs zijn altijd onberispelijk gekleed, met witte handschoentjes. Ook kunnen ze automatisch de achterdeur opendoen, zodat je kunt instappen. Ook zagen wij dat op de voorruit in Kanji (ja, die rare chinese tekens) iets stond, soms in rood, soms in groen. Lezen konden we dat natuurlijk niet. Gewoon vragen dus!
Na twee keer vragen hadden we een taxi gevonden (groen met open deur betekent "vrij"), en aangezien hij alleen doko? (waar ?) vroeg snapten we voor de verandering ook eens wat er gezegd werd. Zo kwamen we een half uurtje later thuis aan.