Vakantie! naar Furukawa

Danny en Mila, zijn ze niet schattig??

onderweg

ook onderweg

De Kappabashi

Vandaag gingen we weer verhuizen naar een andere plaats. Vanaf Matsumoto gingen we de berg op en over richting Furukawa en het plaatsje waar we zouden logeren de komende nachten; Hida-Furukawa. Tussen die twee plaatsen ligt het Kamikochi natuurgebied met bossen en de Kappabashi(brug). Kappa zijn mythische waterwezens, met een eendesnavel, een schildpadschild op de rug en gewebde handen en voeten zoals kikkers. En bashi betekent brug.

Danny en Ronja kijken naar de eendjes

lunchen bij de kappa bashi

kamikochi

meertje in kamikochi

kamikochi

poseren ;)

wandelbrugjes (het kan erg hard regenen en dan wordt het moerasig).

steentjes op een boomstam;
rare tik van Japanners om overal steentjes op te leggen.

bord dat we onderweg tegenkwamen :D

The sequel; don't be a criminal ;)

uitzicht hotelkamer Hida-Furukawa

in de izakaya (drinkrestaurant)

Vakantie! Matsumoto

Danny in de ochtend...is ie niet schattig ;)
De ryokan was erg goed en de bedden erg comfortabel. Danny wilde 's ochtends ook niet uit bed ;)

Ronja in het park bij Matsumoto castle.

Nadat iedereen uit bed was gerold gingen we naar Matsumoto-jo (een bekend kasteel) en hebben we lekker in het park ontbeten met zijn allen met uitzicht op het kasteel met slotgracht.

Matsumoto-jo

Een guide leidde ons rond en vertelde over het kasteel en het oorlogstuig wat binnen tentoongesteld werd.

schoolkindjes

winkeltje in Matsumoto

Vakantie! naar Matsumoto

ons luxe busje :)

Na de eerste paar dagen in Tokyo hadden we besloten om met de auto door Japan te gaan reizen. Van te voren vroeg ik me af of het wel een goed idee was, omdat Danny en ik daar zelf geen ervaring mee hadden en Japanners zelf ook niet gewend zijn om het land door te reizen en op verschillende plekken te overnachten. Zelf onze baas, Terashima-san, zei dat we hem maar op moesten bellen als er een ongeluk gebeurd was ofzo aangezien ons japans nog erg beperkt is (we kunnen al hele gesprekken houden over het weer :P). En aangezien alle grote snelwegen tolwegen zijn en je dus kaartjes moet kopen en betalen bij Japanners die bijna geen Engels snappen waren we toch wel een beetje bezorgd. Voeg daarbij twee kleine kindjes en een Japanse navigatiesysteem en dan is het helemaal een feest :O

Gelukkig viel het allemaal erg mee. We zaten wel met acht personen opgepropt in de auto, vooral door alle bagage en de twee kinderstoeltjes. Maar gelukkig vielen de kindjes al snel in slaap en zo was het onderweg lekker rustig.

Ook het Japanse navigatiesysteem was erg handig. Omdat de adressen zo raar zijn in Japan (er zijn geen echte straatnamen en gebouw nummer 1 kan makkelijk tussen 16 en 21 staan) gebruiken ze telefoonnummers. Dus we hoefden alleen maar het telefoonnummer in te typen van het hotel waar we naartoe gingen en geen moeilijke kanji ofzo. Gelukkig :)

En natuurlijk het makkelijkste was dat Danny en ik geen rijbewijs hebben hier in Japan en dus werden we gechauffeurd door Marjolein, Suleika en Ivan. Dank jullie wel!!

in yukata

Voor ons eerste hotel hadden we een ryokan geregeld in Matsumoto. Deze ryokan (japanse stijl hotel) had een eigen onsen (warm bronwaterbad) en daar hebben we die avond meteen van gebruik gemaakt :) Iedere onsen heeft weer een verschillende hoeveelheid zouten en andere stoffen in het water die goed kunnen zijn voor je huid, bloed, lever, hart ofzo. en daar maakt iedere onsen ook reclame mee :) Maar het belangrijkste van in een onsen gaan is tot rust komen.

Er is een heel "bad-ritueel" om optimaal te kunnen genieten en om te zorgen dat iedereen van het water kan genieten. Meestal is het bad gescheiden in een gedeelte voor mannen en voor vrouwen. Er is een speciale omkleedruimte, waar je je kleren uitdoet en in een van de manden doet. Dan neem je een klein handdoekje mee naar de badruimte.

In de badruimte is aan een kant een rij met douchkoppen en bankjes en bakken. Daar moet je je eerst afspoelen (zweet en zand enzo) en je haar natmaken (geloof ik??). Je mag je ook al meteen wassen als je wil. Het is niet de bedoeling dat je gaat staan als je jezelf wast/natmaakt. Je gaat op een van de lage bankjes zitten en houdt de douchekop in je hand. Pas op de je je buur niet onderspettert of al helemaal een zonde, dat er zeep in het bad komt :O

Daarna kun je het bad in. Het water is erg heet en het bad ondiep dus ik zou aanraden om er langzaam in te zakken :D. Ik zag een programma op tv over onsen en die man zei iedere keer 'Kimochiiiii'(voelt goed) als hij het bad inging. Vond ik wel erg grappig. In ieder geval zit je rustig in het bad totdat het niet lekker meer voelt. Als je te lang wacht kun je flauwvallen, dus wel oppassen!

Nu ben je lekker uitgezweet en kun je je bij de douches wassen. Helemaal frisgewassen en afgespoeld kun je nog even het water in. Meestal houd je dat niet zo lang vol als de eerste keer, dus als je het niet meer fijn vindt ga er maar weer uit. Daarna afdrogen en aankleden in Yukata (zie hieronder) en met zijn allen genieten van een lekker fris biertje ;)

ook in yukata

In Matsumoto waren de baden afwisselend voor mannen of vrouwen open. De eerste avond ging ik samen met alle vrouwen naar de onsen. Ik moest natuurlijk alles uitleggen met mijn uitgebreide kennis over onsen (was zelf 1 keer eerder geweest :P). Dit bad had een binnenbad en een buitenbad. Het water was erg heet voor Marjolein, Suleika en mij, maar Ronja had er helemaal geen last van en spetterde in het rond. Omdat het bad zo ondiep was kon ze er gewoon staan dus dat vond ze erg leuk. Gelukkig waren er geen andere mensen bij. Toen we zagen dat er ook een buitenbad was wilden we dat ook proberen. Het is heel raar om buiten zonder kleren in heet water te gaan zitten met achter je rug de herfstblaadjes die op de steentjes liggen... En langs het afdak boven het bad kon ik de nachtlucht zien. Ongelofelijk. Echt een ervaring!

Vakantie! Tokyo dag 3 Nikko

Caroline en Mila in de trein

Op zondag ging ik met iedereen naar Nikko. Danny moest werken omdat hij zaterdag een kater had (na het karaoke) en maar niet gegaan was die dag. Daarom moest hij het vandaag inhalen :O
Nadat we iets later dan gepland de trein hadden in Asakusa konden we lekker achterover zitten voor twee-en-een half uur. Nikko is best ver reizen, ook al hadden we een snelle trein. Gelukkig was het lekker weer toen we aankwamen en konden we vanaf het station in het zonnetje richting het tempel(en shrine)complex en de Shinkyō brug (God bridge) lopen.

trappen in Nikko

Er waren veel trappen die we moesten beklimmen om bij het tempelcomplex te komen. Maar zo kon Ronja oefenen met het trappen lopen aan de hand van Marjolein. Erg schattig he. :D

Tegen de tijd dat we boven waren hadden we allemaal erg veel honger en toen kwamen we langs een plekje waar allemaal eetstandjes waren. Je kon er ramen (soep met noedels), soba (ook soep maar met dunnere noedels) , anman (gestoomd broodje met rode bonenpasta erin), nikuman (gestoomde broodje met vlees) en pasteitjes kopen. Daar hebben we lekker zitten lunchen.

Aangezien ik al eerder in Nikko was geweest met Danny, zijn de anderen na de lunch richting het tempelcomplex gegaan en heb ik lekker op de bank een japanse(!) manga(=stripboek) zitten lezen en mocht ik op de kinderwagen passen. Er kwam toen een bewaker langs die helemaal verbaasd was dat ik manga kon lezen ;) En toen ik een beetje Japans tegen hem sprak was ie daar ook meteen van onder de indruk.... erg grappig :D

Mila wil ook lang haar.... het mijne ;)

Manga voorlezen aan Ronja

Op de terugweg in de trein was iedereen doodmoe behalve...... Ronja natuurlijk. Die zat nog vol energie en kan natuurlijk ook niet stil blijven zitten voor 3 uur... maar mijn manga vond ze wel erg interessant. Ik wist natuurlijk ook niet bij alle verhaaltjes precies waar het over ging, maar 1 verhaaltje over een meisje dat op een babietje moet passen vond ze wel erg leuk.

Vakantie! Tokyo

Het is al een beetje lang geleden dat ik gepost heb, maar het duurde even voordat ik van iedereen de foto's had EN de tijd had om iets te schrijven..... dus bij deze presenteer ik met veel genoegen *tromgeroffel*

De vakantie met Maarten, Marjolein, Ivan, Suleika en de kids (Ronja en Mila)!!



Dit was de allereerste shrine die we gingen bekijken in Japan. Hij ligt vlakbij de universiteit (en het hotel) en is opgericht ter ere van een belangrijke "wetenschapper" die adviseur van de keizer was. Hij was heel erg slim en om die reden komen mensen die aan de universiteit van Tokyo willen studeren daar bidden om toegelaten te worden.

Danny aan het werk

Daarna hebben we de uni bezocht. Danny moest nog werken en daarom gingen we hem maar even een bezoekje brengen. De mensen op het lab vonden die kleine kindjes erg schattig natuurlijk.

nomihodai

's avonds hebben we samen met Maarten en Marjolein gegeten en hebben daarna Ikebukuro onveilig gemaakt. ;) In een cafe konden we drie uur drinken voor een vaste prijs (nomihodai) en je kreeg zelfs als je een cocktail bestelde een groot glas. Daar raakten we dus aan de praat met onze buren, in afwisselend gebroken Engels gemengd met veel Japans. Danny en ik konden het redelijk verstaan, maar Maarten en Marjolein snapten er geloof ik niet zoveel van. Ze konden Marjolein niet echt uitspreken en dus werd het Mario-chan *lol*.

karaoke

Later zijn we met zijn allen karaoke 'Japanse stijl' gaan doen. Je zit met je groepje in een eigen hokje en drank is in de prijs inbegrepen. We hebben met veel enthousiasme gezongen, sommigen beter dan anderen. Gelukkig stonden er ook veel Engelse liedjes en konden wij ook zingen! Maar opeens kwam er iemand langs en zei dat we nog een half uurtje konden blijven....... toen was het dus al half 6!!! Hebben we de hele nacht door gezongen :O
En dat was de eerste dag!

nieuwe kamer

We zijn verhuisd! Even een video die ik gemaakt heb van ons nieuwe huisje voordat we al onze rotzooi erin hebben gezet :)

ps je moet wel kijken met je hoofd scheef :D

solliciteren en strange encounters

hoi hoi,

het was alweer een tijdje geleden dat ik een berichtje gepost heb. Nee, we zijn niet van de aardbodem verdwenen.....ik heb het gewoon veel te druk met verhuizen en werk. Zelfs het solliciteren is een beetje op de achtergrond geraakt..... nou ja, ik kwam er achter dat voordat ik mag werken ik een "permission to engage in activity other than that permitted under the status of residence previously granted" moet aanvragen. Niet alleen moest ik daarvoor naar het Tokyo Immigration Bureau in Odaiba (eilandjes in de baai van Tokyo). De sfeer daar is altijd een beetje raar. Er lopen meer bewakers rond en de mensen zijn niet zo vriendelijk en behulpzaam als ik dat gewend ben in Japan. Ik heb steeds het gevoel dat ik meteen het land uit gezet wordt als ik daar iets fout doe :O
Nadat ik eindelijk aangekomen was (ben niet zo snel :P ), moest ik een formulier invullen en kreeg ik een nummertje en moest ik wachten....... er bleken nog meer als 200(!!) wachtenden voor me te zijn! Natuurlijk had ik geen boek of niks bij, dus heb ik twee-en-een-half uur mensen zitten kijken en even buiten gezeten. En toen ik dan eindelijk aan de beurt was kreeg ik een stempel in mijn paspoort met een nummer en moest ik mijn adres op een kaartje schrijven.....
Als het kaartje aankomt mag ik terugkomen om weer in de rij te staan en krijg ik hopelijk de permissie..... Frusterend hoor!

Maar er gebeuren mij ook wel eens grappige dingen; vorig weekend zat ik buiten in Shinjuku een boek te lezen. Komt er ineens een Japans meisje naar mij toe en vraagt mij (in het Japans natuurlijk!) of ik misschien geen vrijgezelle gaijin (buitenlandse )vrienden heb die ik aan haar kan voorstellen :D Ik was helemaal verbaasd en wist eerst even niet te antwoorden, maar ze leek me een erg aardig meisje. Ook al kon ze geen engels, toch kon ik haar redelijk verstaan. Toen ik haar vroeg waarom ze een buitenlands vriendje wilde (en toch geen engels sprak), vertelde ze dat buitenlandse jongens zo yasashii(beleefd en zachtaardig) zijn. Veel japanse mensen schijnen dat te denken aangezien wij onze mannen leren om de deur open te houden voor ons en voor vrouwen op te staan enzo. Ik heb haar maar niet verteld dat dat helemaal niet zo is, als ze een buitenlandse jongen vindt, komt ze er vanzelf wel achter ;)
Ze had in ieder geval wel lef, om zomaar op een buitenlands iemand durft af te stappen terwijl je zelf helemaal geen engels spreekt en te vragen of ik geen leuke vrije vrienden heb. Dus, ben je vrijgezel en woon je in Tokyo, stuur mij maar een mailtje(met foto :P) en dan stuur ik het door naar haar. Ze is 27 en houdt van films kijken. Je hoeft geen Japans te kunnen spreken, jullie komen er samen wel uit ;)

Danny was weer helemaal teleurgesteld toen ik hem dat vertelde. Niet alleen gebeurt zoiets hem nooit, maar ik zou hem natuurlijk nooit aan haar voorstellen ;) Jammer, maar helaas!

current mood:tsukaremashita oftewel heel erg moe...
current favorite food: alles wat ik niet zelf hoef te koken :O
current obsesion: verhuizen, verhuizen, verhuizen
current music: イケナイ太陽 (Ikenai Taiyo) - Orange Range van de 'Hanazakari no Kimitachi e OST'